Wie wonen er zoal op ons erf?
Behalve manlief dochterlief en ondergetekende is het een gezellige beestenbende op ons erf. Een kippenvrijstaat waarbij de ren slechts als een interessante suggestie geldt. Kortom je komt ze overal tegen, in de tuin, in de wei, in de garage en als ik zomers de deur open laat staan, loopt er geregeld een brutale donsbal op pootjes binnen.
De verhouding kip-haan is op ons erf totaal uit balans, maar zo lang ze elkaar niet afmaken, laat ik het maar zo. En zo schuimt het stel de borders af, en mag ik blij zijn als er überhaupt nog wat wil groeien, enfin onkruid vergaat niet, letterlijk, zo is mij zo langzamerhand wel gebleken.
Het aantal kippen wisselt nog wel eens. Soms is meneer of mevrouw Vos langs geweest, een bezoek dat lang zal heugen, want een vos steelt nooit een kip, maar stopt pas als er niks meer beweegt. Soms komt het gevaar van boven. De buizerd heeft een goed leven in de Maashorst, en jat van tijd tot tijd een sappig kippetje, verlegen is dit vliegend gevaar niet, want hij komt tot aan de achterdeur. Je staat dan wel even gek te kijken.
(Meneer Kalkoen is inmidddels verhuisd.)
Meneer Kalkoen is de grote ijdeltuit van het stel. Ik heb hem sinds hij hier het erf onveilig maakt nog nooit uit pronkstand gezien. Hij is het ook geregeld niet mee eens dat niet hij, maar ik de baas op ons erf ben. En zo zet hij met enige regelmaat de aanval in. Niet dat het veel effect heeft, want een doorzetter is het nu niet bepaald. Even een tegenaanval inzetten, en meneer neemt bedeesd de benen. Het is maar goed dat we niet al te vaak de auto wassen, want zijn grootste vijand is toch zeker zijn spiegelbeeld.
Een goede tweede is onze letterlijk stomme muskus eend, letterlijk stom, want het arme dier kan alleen een soort gesis voortbrengen. Ik heb eigenlijk geen idee of een muskuseend wel kan kwaken, want voordat ik dit exemplaar op een goede dag plotseling in de wei aantrof, blijkbaar over de heg gezet, had ik nog nooit zo'n beest van dichtbij gezien. Meneer Kalkoen en Muskus tref ik met regelmaat in een forse matpartij aan, en als de veren toch wat al te zeer in het rondvliegen, voel ik me dan toch genoodzaakt er even tussen te springen.
Dan is het achttal loopeenden een stuk vriendelijker, altijd met zijn allen, keurig in een rijtje, elke ochtend trouw wachtend bij de deur van het kippenhok om vervolgens de voerton van de kippen leeg te snavelen. Helaas hield de vos ook van loopeenden.
Elk jaar nestelt er wel een verzameling ganzen op het eiland.

Naast een verdwaalde muis, we wonen in een oude boerderij, hebben we als huisgenoten Ouzo de Kat en Nimby de hond.
Ik vraag me, muisgewijs wel eens af, of ik die eerste niet al te royaal voer, aangezien haar voornaamste bezigheid: slapen in het zonnetje lijkt te zijn. Maar goed ze is dan ook al een jaar of 13 oud, dus wie zou het haar kwalijk nemen. Helaas is Ouzo inmiddels overleden op 16 jarige leeftijd. Ze is opgevolgd door het duo Whisky en Boefje
Goed een hele verzameling erfdieren, en dat is dan alleen het tamme spul, want ook daarnaast is het een levendige boel met hazen, muizen, egels, kerkuilen, diverse rodelijstmussen, aalschovers, eenden, nijlganzen, konijnen, wilde katten en alles wat ik toevallig nog niet ben tegengekomen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten